Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012
Google Γιορτάζει τα 14 της χρόνια! 
Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012
Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012
Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012
Μνήμη Γιώργου Σεφέρη
Μνήμη Γιώργου Σεφέρη:
Είδα μέσα στη νύχτα
τη μυτερή κορυφή του βουνού
είδα τον κάμπο πέρα πλημμυρισμένο
με το φως ενός αφανέρωτου φεγγαριού
είδα, γυρίζοντας το κεφάλι
τις μαύρες πέτρες συσπειρωμένες
και τη ζωή μου τεντωμένη σα χορδή
αρχή και τέλος
Δώσ` μου τα χέρια σου, δώσ` μου τα χέρια σου`
δώσ` μου τα χέρια σου.
Είδα μέσα στη νύχτα
τη μυτερή κορυφή του βουνού
είδα τον κάμπο πέρα πλημμυρισμένο
με το φως ενός αφανέρωτου φεγγαριού
είδα, γυρίζοντας το κεφάλι
τις μαύρες πέτρες συσπειρωμένες
και τη ζωή μου τεντωμένη σα χορδή
αρχή και τέλος
η τελευταία στιγμή·
τα χέρια μου.
Βουλιάζει όποιος σηκώνει τις μεγάλες πέτρες·
τούτες τις πέτρες τις εσήκωσα όσο βάσταξα
τούτες τις πέτρες τις αγάπησα όσο βάσταξα
τούτες τις πέτρες, τη μοίρα μου.
Πληγωμένος από το δικό μου χώμα
τυραννισμένος από το δικό μου πουκάμισο
καταδικασμένος από τους δικούς μου θεούς,
τούτες τις πέτρες.
Ξέρω πως δεν ξέρουν, αλλά εγώ
που ακολούθησα τόσες φορές
το δρόμο απ` το φονιά στο σκοτωμένο
από το σκοτωμένο στην πληρωμή
κι από την πληρωμή στον άλλο φόνο,
ψηλαφώντας
την ανεξάντλητη πορφύρα
το βράδυ εκείνο του γυρισμού
που άρχισαν να σφυρίζουν οι Σεμνές
στο λιγοστό χορτάρι -
είδα τα φίδια σταυρωτά με τις οχιές
πλεγμένα πάνω στην κακή γενιά
τη μοίρα μας.
τα χέρια μου.
Βουλιάζει όποιος σηκώνει τις μεγάλες πέτρες·
τούτες τις πέτρες τις εσήκωσα όσο βάσταξα
τούτες τις πέτρες τις αγάπησα όσο βάσταξα
τούτες τις πέτρες, τη μοίρα μου.
Πληγωμένος από το δικό μου χώμα
τυραννισμένος από το δικό μου πουκάμισο
καταδικασμένος από τους δικούς μου θεούς,
τούτες τις πέτρες.
Ξέρω πως δεν ξέρουν, αλλά εγώ
που ακολούθησα τόσες φορές
το δρόμο απ` το φονιά στο σκοτωμένο
από το σκοτωμένο στην πληρωμή
κι από την πληρωμή στον άλλο φόνο,
ψηλαφώντας
την ανεξάντλητη πορφύρα
το βράδυ εκείνο του γυρισμού
που άρχισαν να σφυρίζουν οι Σεμνές
στο λιγοστό χορτάρι -
είδα τα φίδια σταυρωτά με τις οχιές
πλεγμένα πάνω στην κακή γενιά
τη μοίρα μας.
Φωνές από την πέτρα από τον ύπνο
βαθύτερες εδώ που ο κόσμος σκοτεινιάζει,
μνήμη του μόχθου ριζωμένη στο ρυθμό
που χτύπησε τη γης με πόδια
λησμονημένα.
Σώματα βυθισμένα στα θεμέλια
του άλλου καιρού, γυμνά. Μάτια
προσηλωμένα προσηλωμένα, σ' ένα σημάδι
που όσο κι αν θέλεις δεν το ξεχωρίζεις·
η ψυχή
που μάχεται για να γίνει ψυχή σου.
Μήτε κι η σιωπή είναι πια δική σου
εδώ που σταματήσαν οι μυλόπετρες.
βαθύτερες εδώ που ο κόσμος σκοτεινιάζει,
μνήμη του μόχθου ριζωμένη στο ρυθμό
που χτύπησε τη γης με πόδια
λησμονημένα.
Σώματα βυθισμένα στα θεμέλια
του άλλου καιρού, γυμνά. Μάτια
προσηλωμένα προσηλωμένα, σ' ένα σημάδι
που όσο κι αν θέλεις δεν το ξεχωρίζεις·
η ψυχή
που μάχεται για να γίνει ψυχή σου.
Μήτε κι η σιωπή είναι πια δική σου
εδώ που σταματήσαν οι μυλόπετρες.
Οχτώβρης 1935
Το ποίημα του Σεφέρη διαβάζει ο σκηνοθέτης Θόδωρος Αγγελόπουλος. Προέρχεται από το CD που συνοδεύει το διπλό τεύχος (Νο 179-180) του λογοτεχνικού περιοδικού ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ με ένα πολύ ενδιαφέρον αφιέρωμα στην επέτειο των 40 χρόνων από το θάνατο του Γιώργου Σεφέρη.
Το Διαδίκτυο στη ζωή μας: Μάθηση, Ψυχαγωγία, Ασφάλεια
Το Διαδίκτυο στη ζωή μας: Μάθηση, Ψυχαγωγία, Ασφάλεια:
Επισκέψεις σχολείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αττικής στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού για την παρακολούθηση της ενημερωτικής παρουσίασης:"Το Διαδίκτυο στη ζωή μας: Μάθηση, Ψυχαγωγία, Ασφάλεια"
Επισκέψεις σχολείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αττικής στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού για την παρακολούθηση της ενημερωτικής παρουσίασης:"Το Διαδίκτυο στη ζωή μας: Μάθηση, Ψυχαγωγία, Ασφάλεια"
Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012
Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012
Δύο φορές ξένος
Δύο φορές ξένος: Η έκθεση Δύο Φορές Ξένος είναι μια περιήγηση στις μεγαλύτερες ανταλλαγές και εκτοπισμούς πληθυσμών του 20ού αιώνα, όταν εκατομμύρια άνθρωποι ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους και μεταφέρθηκαν σε μια καινούργια πατρίδα. Βασισμένη σε προσωπικές μαρτυρίες και σπάνιο κινηματογραφικό και φωτογραφικό υλικό, η έκθεση φέρνει τον επισκέπτη πρόσωπο με πρόσωπο με όσους έζησαν τα τραυματικά γεγονότα. Από την Ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923, ταξιδεύουμε στη μαζική μετακίνηση Γερμανών και Πολωνών μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στο διαχωρισμό της Ινδίας και τη δημιουργία του Πακιστάν το 1947, και στην Κύπρο το 1974.
Οι προσωπικές μαρτυρίες αποκαλύπτουν μια κοινή εμπειρία χαμένων πατρίδων και διαλυμένων κοινοτήτων: την ιστορία ανθρώπων που πάντα νιώθουν "Δύο Φορές Ξένοι".
Στο πλαίσιο της έκθεσης πραγματοποιούνται:
Κάθε Σάββατο και Κυριακή, από τις 22/9 έως τις 25/11/2012 (εκτός Σαββάτου 6 Οκτωβρίου 2012), προβολή ντοκιμαντέρ σε συνεργασία με την ΕΡΤ, σχετικά με την εμπειρία του "να είσαι πρόσφυγας", με επίκεντρο τη Μικρά Ασία και την Κύπρο.
Πληροφορίες και κρατήσεις: Δευτ. – Πέμ. 10.00-14.00, τηλ. 210 3671 015.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ
Κάθε Κυριακή, από τις 23/9 έως τις 25/11/2012 (12.00-12.45), παιδιά και μεγάλοι έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε ζωντανή αφήγηση του παραμυθιού «Η Υπόσχεση».
Το πρωτότυπο παραμύθι, μιλά για την εμπειρία του ξεριζωμού και τις ανταλλαγές πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας το 1922-24, μέσα από τα μάτια μιας Ελληνίδας και μιας Τουρκάλας από τα περίχωρα της Σμύρνης –τις επτάχρονες φίλες Ευγενία και Φάτμα.
Το παραμύθι, που αφηγείται η ηθοποιός Έφη Βλαχογιάννη, δημιουργήθηκε από την βραβευμένη ελληνο-βρετανίδα storyteller Anna Conomos, σε συνεργασία με τον Eric Loren και τη δημιουργική ομάδα ‘Story Spinner’ με έδρα το Λονδίνο.
Πληροφορίες και κρατήσεις: Δευτ. – Πέμ. 10.00-14.00, τηλ. 210 3671 015.
Την Πέμπτη, κατά τη διάρκεια της έκθεσης, διοργανώνονται γαστρονομικές βραδιές στο εστιατόριο του Μουσείου Μπενάκη (Κουμπάρη 1 & Βασ. Σοφίας), στις οποίες οι επισκέπτες θα έχουν τη δυνατότητα να γευθούν ειδικά διαμορφωμένα μενού, με υλικά, συνταγές και κρασιά από διαφορετικές περιοχές.
Πιο συγκεκριμένα: στις 20/9 γευστικές αναφορές στην Ινδία, στις 27/9 σ τον Πόντο και στις 4/10 & 11/10 στη Μικρά Ασία.
Ειδικά την Πέμπτη 11/10 οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να ακούσουν μουσική από τη Μικρά Ασία, από τη Βιβή Βουτσελά και το μουσικό συγκρότημα Δήθεν.
Πληροφορίες και κρατήσεις: ώρες λειτουργίας Κεντρικού κτηρίου (Κουμπάρη 1), τηλ. 210 3671 084
Οι προσωπικές μαρτυρίες αποκαλύπτουν μια κοινή εμπειρία χαμένων πατρίδων και διαλυμένων κοινοτήτων: την ιστορία ανθρώπων που πάντα νιώθουν "Δύο Φορές Ξένοι".
Στο πλαίσιο της έκθεσης πραγματοποιούνται:
Κάθε Σάββατο και Κυριακή, από τις 22/9 έως τις 25/11/2012 (εκτός Σαββάτου 6 Οκτωβρίου 2012), προβολή ντοκιμαντέρ σε συνεργασία με την ΕΡΤ, σχετικά με την εμπειρία του "να είσαι πρόσφυγας", με επίκεντρο τη Μικρά Ασία και την Κύπρο.
Πληροφορίες και κρατήσεις: Δευτ. – Πέμ. 10.00-14.00, τηλ. 210 3671 015.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ
Κάθε Κυριακή, από τις 23/9 έως τις 25/11/2012 (12.00-12.45), παιδιά και μεγάλοι έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε ζωντανή αφήγηση του παραμυθιού «Η Υπόσχεση».
Το πρωτότυπο παραμύθι, μιλά για την εμπειρία του ξεριζωμού και τις ανταλλαγές πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας το 1922-24, μέσα από τα μάτια μιας Ελληνίδας και μιας Τουρκάλας από τα περίχωρα της Σμύρνης –τις επτάχρονες φίλες Ευγενία και Φάτμα.
Το παραμύθι, που αφηγείται η ηθοποιός Έφη Βλαχογιάννη, δημιουργήθηκε από την βραβευμένη ελληνο-βρετανίδα storyteller Anna Conomos, σε συνεργασία με τον Eric Loren και τη δημιουργική ομάδα ‘Story Spinner’ με έδρα το Λονδίνο.
Πληροφορίες και κρατήσεις: Δευτ. – Πέμ. 10.00-14.00, τηλ. 210 3671 015.
Την Πέμπτη, κατά τη διάρκεια της έκθεσης, διοργανώνονται γαστρονομικές βραδιές στο εστιατόριο του Μουσείου Μπενάκη (Κουμπάρη 1 & Βασ. Σοφίας), στις οποίες οι επισκέπτες θα έχουν τη δυνατότητα να γευθούν ειδικά διαμορφωμένα μενού, με υλικά, συνταγές και κρασιά από διαφορετικές περιοχές.
Πιο συγκεκριμένα: στις 20/9 γευστικές αναφορές στην Ινδία, στις 27/9 σ τον Πόντο και στις 4/10 & 11/10 στη Μικρά Ασία.
Ειδικά την Πέμπτη 11/10 οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να ακούσουν μουσική από τη Μικρά Ασία, από τη Βιβή Βουτσελά και το μουσικό συγκρότημα Δήθεν.
Πληροφορίες και κρατήσεις: ώρες λειτουργίας Κεντρικού κτηρίου (Κουμπάρη 1), τηλ. 210 3671 084
Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012
Ίδρυμα Θεοχαράκη.
Το ίδρυμα Θεοχαράκη διοργανώνει σεμινάρια για την τέχνη της αγχιμαχίας ( debate), τα οποία φαίνονται αρκετά ενδιαφέροντα. Μπορείτε να επισκεφθείτε τη διεύθυνση του ιδρύματος για περισσότερες λεπτομέρειες.http://www.thf.gr/Default.aspx?lang=el-GR&page=29&eventid=261
Γιατί έκλαιγαν τα παιδιά; Την πρώτη μέρα στο σχολείο....
Γιατί έκλαιγαν τα παιδιά;:
Μια από τις πρώτες μέρες της Α΄ Δημοτικού ήρθε στο σχολείο ένας φωτογράφος και μας φωτογράφισε στην τάξη. Να’ μαι με τους μισούς συμμαθητές και συμμαθήτριες, το μόνο παιδάκι που φορούσε γυαλιά. «Τα ωραία μάτια μπαίνουν σε βιτρίνα» μου έλεγαν κοροϊδευτικά, και μετά την πρώτη έκπληξη, γιατί δεν περίμενα ότι θα γίνονταν αντικείμενο κοροϊδίας τα γυαλιά μου, συμφώνησα με το γράμμα του πειράγματος. Ακριβώς αυτό: τα ωραία μάτια μου είχαν μπει σε βιτρίνα.
Δεν μπορούσε τίποτε να με πειράξει εκείνη τη σχολική χρονιά. Με έγραψαν σε ένα μικρό ιδιωτικό σχολείο, τρία τετράγωνα από το σπίτι μου. Μπορούσα να πηγαίνω μόνη μου, με τα πόδια. Η ευτυχία αυτή ήταν για μένα αφάνταστη. Δεν με ένοιαζε που δεν ήξερα καλή μπάλα, που η δασκάλα τραβούσε αυτιά, ή συνήθιζε να ζουλάει το λοβό με το ακονισμένο της νύχι, για λόγους μάλλον δυσεξήγητους.
Η προσδοκία μου ήταν να μάθω να διαβάζω, να μη χρειάζομαι μεγάλους να μεσολαβούν στα βιβλία. Το λαχταρούσα χρόνια, από την πρώτη φορά που μου είχαν προσφέρει την ανάγνωση εικονογραφημένου παραμυθιού. Περίμενα να χειραφετηθώ επιτέλους από αυτή την εξάρτηση, κι όταν μας ζήτησαν να βγάλουμε τα Αλφαβητάρια και να τα ανοίξουμε, άρπαξα το μυστικό του μηχανισμού ανάγνωσης στον αέρα, πριν καλά- καλά η δασκάλα το αναλύσει. Διάβαζα, γύριζα τις σελίδες εκείνου του υπέροχου βιβλίου, κι όλα τα γράμματα δεν ήταν πια μαύρα ακατανόητα σημάδια, ήταν ένα μονοπατάκι που μπορούσα να ακολουθήσω, σα να παραμέρισαν τα αγκάθια γύρω από τον πύργο της κοιμισμένης βασιλοπούλας. Το μεγάλο ξύπνημα. Λύθηκαν τα μάγια σε τεύχη Κλασσικών Εικονογραφημένων, σε περιοδικά κι εφημερίδες, σε βιβλία, παντού. Τέτοια λυσσασμένη ευτυχία δε θυμάμαι να έχω ξανανιώσει στη ζωή μου.
Υπήρχαν βέβαια εκπλήξεις εκείνη την αξέχαστη πρώτη μέρα. Η πιο μεγάλη, για μένα, ήταν ότι πολλά παιδιά έκλαιγαν. Κρεμόντουσαν στη φούστα της μαμάς τους, η οποία, ακόμα πιο μεγάλη έκπληξη, τα παρηγορούσε σα να τους είχε τύχει κάτι πολύ κακό. Δεν ξεγαντζώνονταν με τίποτε. Εμένα με είχαν πείσει ότι έπρεπε να είμαι περήφανη κι ευτυχισμένη που πήγαινα Α΄Δημοτικού, κι αυτό το θέαμα ήταν απολύτως ανεξήγητο. Είχα μείνει άναυδη να κοιτάζω. Μα γιατί έκλαιγαν τα παιδιά; Δεν ξέρουν ότι θα περνάμε υπέροχα εδώ, ότι θα μάθουμε πράγματα που δεν τα μαθαίνεις αλλού;
Εντάξει, ήμουν παιδί αφελές και εύπιστο. Επιπλέον μεγάλωνα σε πολυκατοικία, δεν είχα κήπο, δεν είχαν καιρό οι γονείς να με πάνε σε πάρκο, ασφυκτιούσα. Με άφηναν με χίλια στανιά να βγω λίγη ώρα στο δρόμο. Τα γειτονόπουλα ήταν όλα μεγαλύτερα και πολύ σκληρά, έπεφτε ξύλο εκεί ανεξέλεγκτο, πλήρωνα ακριβά το παιχνίδι μαζί τους. Γύριζα σπίτι μου μελανιασμένη, δαγκωμένη, (από παιδιά, όχι από σκυλιά) γδαρμένη, κι επιπλέον έπρεπε να τα κρύβω όλ’ αυτά, γιατί δεν ήθελε πολύ να αποφασίσουν οι γονείς να με κρατάνε κλεισμένη μέσα, για να μην παθαίνω τίποτε.
Μπροστά στο κάτεργο της γειτονιάς λοιπόν, το σχολειάκι ήταν παράδεισος. Επιτέλους είχα να κάνω με συνομήλικους, τέρμα τα αρχηγιλίκια και η τυραννία των μεγαλύτερων. Μετά τη βαρβαρότητα, ο πολιτισμός.
Σκέφτομαι καμιά φορά τα παιδιά που έκλαιγαν την πρώτη μέρα. Το σχολείο μπορεί να έχει χίλια στραβά, αλλά πώς είναι δυνατόν να τα ξέρεις πριν καν πατήσεις το πόδι σου; Γιατί λοιπόν; Τα είχαν φοβίσει οι γονείς; Τους είχαν μεταφέρει κάτι σαν δέος που συνδεόταν με τη γνώση; Είχαν οι ίδιοι δυσπιστία και πικρή πείρα από τον τρόπο που οι γραμματιζούμενοι τους είχαν ταλαιπωρήσει ή απλώς τους είχαν επιβληθεί; Τα είχαν απειλήσει με δυσκολίες; Είναι μυστήριο που δεν έχω λύσει. Μέχρι και την εχθρότητα των γονιών προς τον κρατικό θεσμό αναλογίζομαι, τώρα που αναβλύζει πανταχόθεν εχθρότητα προς το κράτος. Ίσως ενυπήρχε από παλιά. Ή απλώς ήταν η υπερβολική αγάπη των μανάδων που έκανε τα παιδιά αδύναμα μπροστά στο καινούργιο. Δεν ξέρω.
Εκείνο που ξέρω είναι ότι κάθε φορά που τα σχολεία ανοίγουν, κι αρχίζει η μοντέρνα γκρίνια τώρα πια, που δεν έχουν βιβλία, που δεν έχουν αίθουσες, που απεργούν, που τα διδάσκουν στραβά, που το σύστημα είναι χάλια, που δεν μαθαίνουν τίποτε, που οι αγαθές προθέσεις είναι ψεύτικες, που η υποκρισία περισσεύει, κάθε φορά μου έρχεται να σκουντήσω τα πρωτάκια και να τους πω το μυστικό που έπρεπε τότε να ψιθυρίσω στα κλαμένα παιδιά: μην κλαις μωρέ, πετάνε κάτι καραμέλες κατά λάθος εδώ, και πρέπει να έχεις το νου σου να τις πιάσεις στον αέρα.
Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012
Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012
Αφιερωμένο στην πρώτη έκθεση που θα βάλετε.....Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012
Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012
Ολόκληρη η παρουσίαση του Amazon για τα νέα Kindle (video)
Ολόκληρη η παρουσίαση του Amazon για τα νέα Kindle (video): Ο Jeff Bezos επιδεικνύει το Kindle Paperwhite
Ο Jeff Bezos, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος του Amazon, δεν είναι τόσο συναρπαστικός ομιλητής όσο π.χ. ο Steve Jobs, αλλά πάντα έχει τη σημασία του να δεις πώς η ίδια η εταιρία παρουσιάζει τα...
[[...]]
Ο Jeff Bezos, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος του Amazon, δεν είναι τόσο συναρπαστικός ομιλητής όσο π.χ. ο Steve Jobs, αλλά πάντα έχει τη σημασία του να δεις πώς η ίδια η εταιρία παρουσιάζει τα...
[[...]]
Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012
Το ηλεκτρονικό μηχανογραφικό, η καινοτομία και ο πολιτικός "φόβος"
Το ηλεκτρονικό μηχανογραφικό, η καινοτομία και ο πολιτικός "φόβος": Διάβασα προ ολίγου την παρακάτω είδηση για την ηλεκτρονική υποβολή του μηχανογραφικού που μου έδωσε ιδιαίτερη χαρά.
Η ηλεκτρονική υποβολή των μηχανογραφικών δελτίων των υποψηφίων για την εισαγωγή στη τριτοβάθμια εκπαίδευση επιλέχθηκε από όλες τις καινοτομίες όλων των ελληνικών υπουργείων να σταλεί στην Ευρώπη για να δώσει τη "μάχη" για την "πρωτιά" ανάμεσα στις υποψηφιότητες των άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Εχει ενδιαφέρον μια μικρή ιστορική αναδρομή στο τι μεσολάβησε για να γίνει η αλλαγή αυτή και για να βγούν ορισμένα γενικότερα συμπεράσματα.
Στις αρχές του 2011, ως υφυπουργός αρμόδιος για τις εξετάσεις, αποφάσισα να αλλάξει ο τρόπος υποβολής των μηχανογραφικών από έντυπο σε ηλεκτρονικό.
Η εικόνα των μαθητών να συνωστίζονται καλοκαιριάτικα με την ζέστη και το άγχος στις ουρές με τους γονείς τους έξω από τα σχολεία προκειμένου να καταθέσουν το δελτίο, μου φαινόταν τριτοκοσμική. Ηθελα τους υποψηφίους να κάθονται με ηρεμία στο σπίτι τους με όποιους συμβούλους επιθυμούσαν και να πειραματίζονται με το μηχανογραφικό μέχρι να καταλήξουν στην τελική επιλογή.
Η απόφασή μου αυτή συνάντησε καθολική αντίδραση. Σε πολιτικό επίπεδο, όλοι μου έλεγαν ότι οι εξετάσεις είναι από τα πιο ευαίσθητα θέματα για την ελληνική κοινωνία και αν κάτι πήγαινε στραβά θα έπεφτε η κυβέρνηση. Σε υπηρεσιακό επίπεδο η ανησυχία ήταν εξ ίσου έντονη δεδομένου ότι επρόκειτο για την μεγαλύτερη και δυσκολότερη μέχρι τότε ηλεκτρονική πλατφόρμα του ελληνικού δημοσίου. Η δυσκολία θεωρήθηκε ακόμα μεγαλύτερη όταν ζήτησα (γιατί τις εμπιστεύτηκα) από τις υπηρεσίες να διαμορφώσουν οι ίδιες την εφαρμογή και να μην αποταθούμε σε εξωτερική ιδιωτική εταιρία όπως συνηθίζεται στο ελληνικό δημόσιο (με τα γνωστά αποτελέσματα). Ολοι μου έλεγαν να "το αφήσουμε για του χρόνου" (ο κλασσικός τρόπος να μην γίνει κάτι).
Οταν έγινε αντιληπτό ότι είχα πάρει τις αποφάσεις μου και δεν επρόκειτο να αλλάξω, μου προτάθηκε ως λύση σιγουριάς, να καταθέτουν επιπλέον οι υποψήφιοι τα έντυπα και στα σχολεία. Το απέρριψα και αυτό γιατί ήξερα ότι τελικά θα καταλήγαμε σε αυτή την μορφή υποβολής για "σιγουριά" και η καινοτομία θα έμενε στα χαρτιά.
Ξεκίνησε έτσι ο αγώνας δρόμου. Οι δυσκολίες πολλές αλλά όλες τις αντιμετωπίζαμε. Εκτός από τους συνεργάτες του γραφείου μου κι τις αρμόδιες υπηρεσίες, είχαμε -όταν χρειάστηκε- και την υποστήριξη της ομάδας του opengov. Το αρχικό άγχος έγινε ενθουσιασμός και πίστη στο εγχείρημα. Ολα ετοιμάστηκαν στην ώρα τους και η εφαρμογή δούλεψε ρολόι (κάτι για το οποίο ποτέ δεν αμφέβαλα).
Ποιά ήταν τα ωφέλη της πρωτοβουλίας αυτής; Τα σημαντικότερα
1. Η διευκόλυνση των υποψηφίων και των οικογενειών τους (περισσότερες από 100 χιλ. οικογένειες).
2. Η επιτυχής εμπλοκή της διοίκησης σε ένα τόσο μεγάλο και δύσκολο έργο σε μια εποχή απαξίωσης των δημοσίων υπαλλήλων που έχει οδηγήσει σε καταρράκωση του ηθικού τους.
3. Ελάχιστο κόστος για τον φορολογούμενο (αφού όλα έγιναν εσωτερικά).
4. Προώθηση της καινοτομίας
Ποιά είναι τα πολιτικά συμπεράσματα;
1. Χρειάζεται επιμονή και ανάληψη ευθύνης για το ρίσκο που συνεπάγονται τέτοιες ριζικές αποφάσεις που αλλάζουν εκ θεμελίων υφιστάμενες πρακτικές.
2. Οι πολιτικοί μπορούν να εμπιστευούν την διοίκηση, αρκεί να την εμπνεύσουν.
3. Και η Ελλάδα μπορεί να καινοτομήσει.
Μακάρι το παράδειγμα αυτό να επαναληφθεί και σε άλλους τομείς του δημοσίου.
ΥΓ. Και μια θλιβερή νότα: Πώς αντάμειψε το ελληνικό δημόσιο δύο τουλάχιστον από τους υπαλλήλους που υπήρξαν βασικοί συντελεστές της καινοτομίας αυτής; Τους οδήγησε στην εφεδρεία και την σύνταξη γιατί είναι ανίκανο και φοβάται στο να αξιολογήσει πραγματικά τα στελέχη του.
Η πλήρης είδηση:
Η ηλεκτρονική υποβολή των μηχανογραφικών δελτίων των υποψηφίων για την εισαγωγή στη τριτοβάθμια εκπαίδευση επιλέχθηκε από όλες τις καινοτομίες όλων των ελληνικών υπουργείων να σταλεί στην Ευρώπη για να δώσει τη "μάχη" για την "πρωτιά" ανάμεσα στις υποψηφιότητες των άλλων ευρωπαϊκών χωρών .
Πρόκειται ευρωπαικό θεσμό , όπου η κάθε χώρα –μέλος της Ε.Ε θα καταθέσει και μια υποψηφιότητα καινοτομίας που εφαρμόζει.
Η Ελλάδα επέλεξε το Μηχανογραφικό Δελτίο των υποψηφίων ως καινοτομίας, δεδομένου ότι από τη έντυπη συμπλήρωσή του από τους υποψηφίους για τα ΑΕΙ «πέρασε» στην ηλεκτρονική.
Την υποψηφιότητα της Διεύθυνσης Ποιότητας και Αποδοτικότητας και της Δ/νσης Οργάνωσης και Διεξαγωγής Εξετάσεων του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, με αντικείμενο την ηλεκτρονική υποβολή των μηχανογραφικών δελτίων των υποψηφίων για την εισαγωγή στη τριτοβάθμια εκπαίδευση, θα παρουσιάσει στο 5ο Συνέδριο Χρηστών
Κοινού Πλαισίου Αξιολόγησης, με θέμα «Το Κ.Π.Α. ως κινητήρια δύναμη για την
καινοτομία», η Προϊσταμένης της Δ/νσης Ποιότητας και Αποδοτικότητας του Υπουργείου Παιδείας Παναγιώτα Διονυσοπούλου.
Η ηλεκτρονική υποβολή των μηχανογραφικών δελτίων των υποψηφίων για την εισαγωγή στη τριτοβάθμια εκπαίδευση επιλέχθηκε από όλες τις καινοτομίες όλων των ελληνικών υπουργείων να σταλεί στην Ευρώπη για να δώσει τη "μάχη" για την "πρωτιά" ανάμεσα στις υποψηφιότητες των άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Εχει ενδιαφέρον μια μικρή ιστορική αναδρομή στο τι μεσολάβησε για να γίνει η αλλαγή αυτή και για να βγούν ορισμένα γενικότερα συμπεράσματα.
Στις αρχές του 2011, ως υφυπουργός αρμόδιος για τις εξετάσεις, αποφάσισα να αλλάξει ο τρόπος υποβολής των μηχανογραφικών από έντυπο σε ηλεκτρονικό.
Η εικόνα των μαθητών να συνωστίζονται καλοκαιριάτικα με την ζέστη και το άγχος στις ουρές με τους γονείς τους έξω από τα σχολεία προκειμένου να καταθέσουν το δελτίο, μου φαινόταν τριτοκοσμική. Ηθελα τους υποψηφίους να κάθονται με ηρεμία στο σπίτι τους με όποιους συμβούλους επιθυμούσαν και να πειραματίζονται με το μηχανογραφικό μέχρι να καταλήξουν στην τελική επιλογή.
Η απόφασή μου αυτή συνάντησε καθολική αντίδραση. Σε πολιτικό επίπεδο, όλοι μου έλεγαν ότι οι εξετάσεις είναι από τα πιο ευαίσθητα θέματα για την ελληνική κοινωνία και αν κάτι πήγαινε στραβά θα έπεφτε η κυβέρνηση. Σε υπηρεσιακό επίπεδο η ανησυχία ήταν εξ ίσου έντονη δεδομένου ότι επρόκειτο για την μεγαλύτερη και δυσκολότερη μέχρι τότε ηλεκτρονική πλατφόρμα του ελληνικού δημοσίου. Η δυσκολία θεωρήθηκε ακόμα μεγαλύτερη όταν ζήτησα (γιατί τις εμπιστεύτηκα) από τις υπηρεσίες να διαμορφώσουν οι ίδιες την εφαρμογή και να μην αποταθούμε σε εξωτερική ιδιωτική εταιρία όπως συνηθίζεται στο ελληνικό δημόσιο (με τα γνωστά αποτελέσματα). Ολοι μου έλεγαν να "το αφήσουμε για του χρόνου" (ο κλασσικός τρόπος να μην γίνει κάτι).
Οταν έγινε αντιληπτό ότι είχα πάρει τις αποφάσεις μου και δεν επρόκειτο να αλλάξω, μου προτάθηκε ως λύση σιγουριάς, να καταθέτουν επιπλέον οι υποψήφιοι τα έντυπα και στα σχολεία. Το απέρριψα και αυτό γιατί ήξερα ότι τελικά θα καταλήγαμε σε αυτή την μορφή υποβολής για "σιγουριά" και η καινοτομία θα έμενε στα χαρτιά.
Ξεκίνησε έτσι ο αγώνας δρόμου. Οι δυσκολίες πολλές αλλά όλες τις αντιμετωπίζαμε. Εκτός από τους συνεργάτες του γραφείου μου κι τις αρμόδιες υπηρεσίες, είχαμε -όταν χρειάστηκε- και την υποστήριξη της ομάδας του opengov. Το αρχικό άγχος έγινε ενθουσιασμός και πίστη στο εγχείρημα. Ολα ετοιμάστηκαν στην ώρα τους και η εφαρμογή δούλεψε ρολόι (κάτι για το οποίο ποτέ δεν αμφέβαλα).
Ποιά ήταν τα ωφέλη της πρωτοβουλίας αυτής; Τα σημαντικότερα
1. Η διευκόλυνση των υποψηφίων και των οικογενειών τους (περισσότερες από 100 χιλ. οικογένειες).
2. Η επιτυχής εμπλοκή της διοίκησης σε ένα τόσο μεγάλο και δύσκολο έργο σε μια εποχή απαξίωσης των δημοσίων υπαλλήλων που έχει οδηγήσει σε καταρράκωση του ηθικού τους.
3. Ελάχιστο κόστος για τον φορολογούμενο (αφού όλα έγιναν εσωτερικά).
4. Προώθηση της καινοτομίας
Ποιά είναι τα πολιτικά συμπεράσματα;
1. Χρειάζεται επιμονή και ανάληψη ευθύνης για το ρίσκο που συνεπάγονται τέτοιες ριζικές αποφάσεις που αλλάζουν εκ θεμελίων υφιστάμενες πρακτικές.
2. Οι πολιτικοί μπορούν να εμπιστευούν την διοίκηση, αρκεί να την εμπνεύσουν.
3. Και η Ελλάδα μπορεί να καινοτομήσει.
Μακάρι το παράδειγμα αυτό να επαναληφθεί και σε άλλους τομείς του δημοσίου.
ΥΓ. Και μια θλιβερή νότα: Πώς αντάμειψε το ελληνικό δημόσιο δύο τουλάχιστον από τους υπαλλήλους που υπήρξαν βασικοί συντελεστές της καινοτομίας αυτής; Τους οδήγησε στην εφεδρεία και την σύνταξη γιατί είναι ανίκανο και φοβάται στο να αξιολογήσει πραγματικά τα στελέχη του.
Η πλήρης είδηση:
Η ηλεκτρονική υποβολή των μηχανογραφικών δελτίων των υποψηφίων για την εισαγωγή στη τριτοβάθμια εκπαίδευση επιλέχθηκε από όλες τις καινοτομίες όλων των ελληνικών υπουργείων να σταλεί στην Ευρώπη για να δώσει τη "μάχη" για την "πρωτιά" ανάμεσα στις υποψηφιότητες των άλλων ευρωπαϊκών χωρών .
Πρόκειται ευρωπαικό θεσμό , όπου η κάθε χώρα –μέλος της Ε.Ε θα καταθέσει και μια υποψηφιότητα καινοτομίας που εφαρμόζει.
Η Ελλάδα επέλεξε το Μηχανογραφικό Δελτίο των υποψηφίων ως καινοτομίας, δεδομένου ότι από τη έντυπη συμπλήρωσή του από τους υποψηφίους για τα ΑΕΙ «πέρασε» στην ηλεκτρονική.
Την υποψηφιότητα της Διεύθυνσης Ποιότητας και Αποδοτικότητας και της Δ/νσης Οργάνωσης και Διεξαγωγής Εξετάσεων του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, με αντικείμενο την ηλεκτρονική υποβολή των μηχανογραφικών δελτίων των υποψηφίων για την εισαγωγή στη τριτοβάθμια εκπαίδευση, θα παρουσιάσει στο 5ο Συνέδριο Χρηστών
Κοινού Πλαισίου Αξιολόγησης, με θέμα «Το Κ.Π.Α. ως κινητήρια δύναμη για την
καινοτομία», η Προϊσταμένης της Δ/νσης Ποιότητας και Αποδοτικότητας του Υπουργείου Παιδείας Παναγιώτα Διονυσοπούλου.
Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στο Όσλο της Νορβηγίας, 27-28 Σεπτεμβρίου
ΕΠΙΣΚΥΡΟΣ - Το Αρχαίο Ελληνικό Ποδόσφαιρο
ΕΠΙΣΚΥΡΟΣ - Το Αρχαίο Ελληνικό Ποδόσφαιρο: 
Επίσκυρος:" ό, παιδιά τις, διά σφαίρας", " ό, μέ τά πολλών, σφαιρισμός " (Ησυχ.) {Από το Ομηρικό Λεξικό των LIDDEL & SCOTT}. Δηλαδή " αυτός που παίζει με τη σφαίρα (μπάλλα) " ή " αυτός που παίζει με πολλούς τη σφαίρα (μπάλλα)". Στην αγγλική μετάφραση του ίδιου Λεξικού λέει: Επίσκυρος = Ballgame, football or rugby.
Αν ανατρέξουμε στα Ομηρικά έπη θα βρούμε τις πρώτες πληροφορίες για παιχνίδι με μπάλλα στη λεκάνη της Μεσογείου. Μια παρόμοια αναφορά γίνεται και στον "Θεαίτητο" του Πλάτωνα
Μεγάλη επιτυχία στην αρχαία Ελλάδα γνώρισε το παιχνίδι « Επίσκυρος » που είχε πάρει το όνομά του από τη γραμμή με σκύρα (σπασμένα κομμάτια πέτρας, πετραδάκια) που χώριζε το γήπεδο.Με λίγα λόγια είχαμε και κεντρική διαχωριστική γραμμή, των δύο μεγάλων περιοχών του γηπέδου.
Αρα η μπάλα ήταν φτιαγμένη από 12 χρώματα, 12 κομμάτια δέρματος συμβολίζοντας τους 12 Έλληνες Θεούς.
Πληροφορούμεθα λοιπόν από τον αρχαιολόγο Ε. Μπεξή στο περιοδικό ΙΧΩΡ ότι:
Υπήρχε ένα άθλημα με το όνομα "Επίσκυρος".
Το γήπεδο που διεξήγετο ο αγώνας ήταν χωρισμένο σε δύο μέρη με γραμμές από χαλίκια και η μπάλα ήταν κατασκευασμένη από δερμάτινα κομμάτια ραμμένα μεταξύ τους με εντόσθια ζώων, ενώ στις άκρες του γηπέδου ήταν χαραγμένη μία γραμμή που συμβόλιζε τα δύο τέρματα.
Η μπάλα ήταν φουσκωμένη με αέρια και εξωτερικά ήταν ζωγραφισμένη με ζωντανά χρώματα και γεωμετρικά σχήματα. Σκοπός ήταν και για τις δύο ομάδες όπως και σήμερα να περάσουν την μπάλα από την απέναντι εστία, το τέρμα.
Εντύπωση προξενεί επίσης η ιατρική(!) παρατήρηση του αθλήματος. Ο μεγάλος γιατρός της ύστερης αρχαιότητος Γαληνός μας δίνει μία καταπληκτική περιγραφή στο έργο του "Περί ασκήσεων με μικρή μπάλα" του παιχνιδιού.
"Όταν οι παίκτες παρατάσσονται σε αντίθετες σειρές και αγωνίζονται, για να εμποδίσουν τον αντίπαλο να κρατήσει την μπάλα στο κέντρο, τότε είναι βίαια άσκηση με κρατήματα στους ώμους και λαβές πάλης. Έτσι το κεφάλι και ο λαιμός ασκούνται με τις κινήσεις, τα κρατήματα των ώμων και τα πλευρά και το στήθος και το στομάχι ασκούνται από τα κρατήματα και τις λαβές πάλης με τα χέρια. Σε αυτό το παιχνίδι οι γλουτοί και τα πόδια τεντώνονται βίαια, γιατί αποτελούν την βάση των κινήσεων. Ο συνδυασμός με το τρέξιμο μπροστά και πίσω και τα πηδήματα στα πλάγια, κάθε άλλο παρά μικρή άσκηση είναι όχι μόνο για τα πόδια αλλά και για όλο το σώμα που είναι σε κίνηση."
Εάν δεν αρκούν τα λόγια έχουμε και "κατευθείαν αναμετάδοση" από το αρχαιολογικό μουσείο Αθηνών αθλητή - ποδοσφαιριστή, ο οποίος προσπαθεί με άψογη τεχνική να κοντρολάρει την μπάλα πάνω στο δεξί του πόδι. Είναι σαφές ότι ο παίκτης δεν πρέπει να πιάσει την μπάλα με τα χέρια του γι αυτό τα κρατάει πίσω από την πλάτη του. (Αρχική φώτο).
Μας διασώζονται ακόμη και ονόματα διάσημων «ποδοσφαιριστών» της αρχαιότητος ,όπως του Αριστόνικου του Καρυστίου, του Δημοτέλη του Χίου, του Χαιρεφάνη και του Κτησιβίου του Χαλκιδέως.
(Επιτύμβια στήλη 4ος αιών π.Χ. , Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών)
Επίσκυρος:" ό, παιδιά τις, διά σφαίρας", " ό, μέ τά πολλών, σφαιρισμός " (Ησυχ.) {Από το Ομηρικό Λεξικό των LIDDEL & SCOTT}. Δηλαδή " αυτός που παίζει με τη σφαίρα (μπάλλα) " ή " αυτός που παίζει με πολλούς τη σφαίρα (μπάλλα)". Στην αγγλική μετάφραση του ίδιου Λεξικού λέει: Επίσκυρος = Ballgame, football or rugby.
Αν ανατρέξουμε στα Ομηρικά έπη θα βρούμε τις πρώτες πληροφορίες για παιχνίδι με μπάλλα στη λεκάνη της Μεσογείου. Μια παρόμοια αναφορά γίνεται και στον "Θεαίτητο" του Πλάτωνα
Μεγάλη επιτυχία στην αρχαία Ελλάδα γνώρισε το παιχνίδι « Επίσκυρος » που είχε πάρει το όνομά του από τη γραμμή με σκύρα (σπασμένα κομμάτια πέτρας, πετραδάκια) που χώριζε το γήπεδο.Με λίγα λόγια είχαμε και κεντρική διαχωριστική γραμμή, των δύο μεγάλων περιοχών του γηπέδου.
(Σωκράτης) Λέγεται τοίνυν, ἔφη, ὦ ἑταῖρε, πρῶτον μὲν εἶναι τοιαύτη ἡ γῆ αὐτὴ ἰδεῖν, εἴ τις ἄνωθεν θεῷτο, ὥσπερ αἱ δωδεκάσκυτοι σφαῖραι, ποικίλη, χρώμασιν διειλημμένη, ὧν καὶ τὰ ἐνθάδε εἶναι χρώματα ὥσπερ δείγματα, οἷς δὴ οἱ γραφῆς καταχρῶνται.
(μτφ): “Λέγεται λοιπόν, ω συνομιλητή, πως η γη, εάν την δει κανείς από ψηλά είναι σαν τις σφαίρες (μπάλες) που αποτελούνται από δώδεκα κομμάτια διαφορετικού δέρματος. Είναι δηλαδή πολύχρωμη σφαίρα και τα μέρη της ξεχωρίζουν από τα χρώματα που έχει το καθένα
Πλάτων «Φαίδων» ή περί ψυχής [110b]
Αρα η μπάλα ήταν φτιαγμένη από 12 χρώματα, 12 κομμάτια δέρματος συμβολίζοντας τους 12 Έλληνες Θεούς.
«Φύγετε νεαροί, αυτό το παιχνίδι με την μπάλα φουσκωμένη από αέρα έχει γίνει για μεσήλικες και παιδιά» - Αρριανός ΧΙV 47
"Έριχνε ψηλά την σφαίρα και την γη που έθρεψε πολλούς άρχισε να κτυπά με προικισμένα πόδια και να κάνη στροφές γρήγορες και εναλλασσόμενες, ενώ οι άλλοι νέοι τον ζητωκραύγαζαν και στον ουρανό υψώνονταν δυνατές φωνές." - Οδύσσεια Θ 370 - 375
Μπάλα που βρέθηκε μετά από ανασκαφές στην Σαμοθράκη.
Πληροφορούμεθα λοιπόν από τον αρχαιολόγο Ε. Μπεξή στο περιοδικό ΙΧΩΡ ότι:
Υπήρχε ένα άθλημα με το όνομα "Επίσκυρος".
Το γήπεδο που διεξήγετο ο αγώνας ήταν χωρισμένο σε δύο μέρη με γραμμές από χαλίκια και η μπάλα ήταν κατασκευασμένη από δερμάτινα κομμάτια ραμμένα μεταξύ τους με εντόσθια ζώων, ενώ στις άκρες του γηπέδου ήταν χαραγμένη μία γραμμή που συμβόλιζε τα δύο τέρματα.
Η μπάλα ήταν φουσκωμένη με αέρια και εξωτερικά ήταν ζωγραφισμένη με ζωντανά χρώματα και γεωμετρικά σχήματα. Σκοπός ήταν και για τις δύο ομάδες όπως και σήμερα να περάσουν την μπάλα από την απέναντι εστία, το τέρμα.
"Όταν οι παίκτες παρατάσσονται σε αντίθετες σειρές και αγωνίζονται, για να εμποδίσουν τον αντίπαλο να κρατήσει την μπάλα στο κέντρο, τότε είναι βίαια άσκηση με κρατήματα στους ώμους και λαβές πάλης. Έτσι το κεφάλι και ο λαιμός ασκούνται με τις κινήσεις, τα κρατήματα των ώμων και τα πλευρά και το στήθος και το στομάχι ασκούνται από τα κρατήματα και τις λαβές πάλης με τα χέρια. Σε αυτό το παιχνίδι οι γλουτοί και τα πόδια τεντώνονται βίαια, γιατί αποτελούν την βάση των κινήσεων. Ο συνδυασμός με το τρέξιμο μπροστά και πίσω και τα πηδήματα στα πλάγια, κάθε άλλο παρά μικρή άσκηση είναι όχι μόνο για τα πόδια αλλά και για όλο το σώμα που είναι σε κίνηση."
Εάν δεν αρκούν τα λόγια έχουμε και "κατευθείαν αναμετάδοση" από το αρχαιολογικό μουσείο Αθηνών αθλητή - ποδοσφαιριστή, ο οποίος προσπαθεί με άψογη τεχνική να κοντρολάρει την μπάλα πάνω στο δεξί του πόδι. Είναι σαφές ότι ο παίκτης δεν πρέπει να πιάσει την μπάλα με τα χέρια του γι αυτό τα κρατάει πίσω από την πλάτη του. (Αρχική φώτο).
Μας διασώζονται ακόμη και ονόματα διάσημων «ποδοσφαιριστών» της αρχαιότητος ,όπως του Αριστόνικου του Καρυστίου, του Δημοτέλη του Χίου, του Χαιρεφάνη και του Κτησιβίου του Χαλκιδέως.
Eκπαιδευτικά προγράμματα του Ιδρύματος της Βουλής ...
Eκπαιδευτικά προγράμματα του Ιδρύματος της Βουλής ...:
Περισσότερα...
1.Το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία διοργανώνει εκπαιδευτικές επισκέψεις στη Βουλή των Ελλήνων για μαθητές της τελευταίας τάξης των σχολείων της πρωτοβάθμιας και όλων των τάξεων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Περισσότερα...
Educational Technology Guy: Anatomy of a Teacher - infographic with interestin...
Educational Technology Guy: Anatomy of a Teacher - infographic with interestin...: Anatomy of a Teacher is an interesting infographic with data on teachers - percentage female vs. male, public vs. private schools, stud...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
της Rebecca Alber Ποιο είναι το αντίθετο ενός διαβαθμισμένου μαθήματος; Θα ήταν να ειπωθεί στους μαθητές κάτι σαν “Διαβάστε τη σελίδ... -
Το βίντεο αυτό ήταν η συμμετοχή του ΓΕΛ Ψυχικού στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα του 12ου Συμποσίου UNESCO 2012. Δείτε το συνάδελφοι, για να μου π...
