"Η σημερινή εποχή στην οποία ζούμε είναι η
εποχή όπου οι άνθρωποι μετριούνται σε ηλεκτρονικές επαφές ή μάλλον σε
ηλεκτρονικούς φίλους σε ιστοσελίδες. Εκεί δυστυχώς τα πράγματα
λειτουργούν με μια διαφορετική λογική σύμφωνα με την οποία ο καθένας
πρέπει να εστιάζει στο ποσόν αφήνοντας στην άκρη το ποιόν.
Στο παράξενο
λοιπόν κόσμο του facebook μετράει η ποσότητα των φίλων και όχι το κατά
πόσο κανείς υπηρετεί την ‘’καλή’’ ή την ‘’τιποτένια’’ υπόθεση που
αναφέρει ο Μπρεχτ. Ένα κυνηγητό αναζήτησης φίλων ξεκινάει. Αυτός που θα
έχει και τις περισσότερες επαφές θα στεφτεί ως ‘’πολύτιμος’’. Ένα
καθημερινό άγχος για το εάν σε έσβησαν ή όχι , εάν αυξήθηκαν ή
μειώθηκαν, εάν οι άλλοι έχουν περισσότερους ή λιγότερους.
Η χαμένη σου κοινωνικότητα βρίσκεται σε
μια οθόνη, σε ένα παράθυρο ηλεκτρονικής συνομιλίας. Το διαδίκτυο σου
χαρίζει όχι μόνο 5 λεπτά δημοσιότητας αλλά ολόκληρες ώρες και ημέρες.
Γίνεσαι ‘’κάποιος’’ μέσα σε ‘’κάποιους’’. Αυτό αρκεί όμως για να
αποκτήσεις μια ταυτότητα ως άνθρωπος;
Οι μέρες που περνάμε είναι δύσκολες,
όχι γιατί κανείς δεν έχει τα λεφτά που θα ήθελε να έχει ώστε να
αποκτήσει όσα επιθυμεί, αλλά για έναν άλλο λόγο. Το ‘’συγνώμη’’ , το
‘’ευχαριστώ’’ και το ‘’συγχαρητήρια’’ έχουν χαθεί από την
καθημερινότητα πολλών ή ακούγονται με ψεύτικη χροιά. Το αληθινό έχει
δώσει τη θέση του στο ψεύτικο. Μένουν λέξεις που υπηρετούν σκοπούς,
συμφέροντα, λέξεις που λέμε γιατί πρέπει απλά να τις πούμε, γιατί έτσι
θα ξεφορτωθούμε από πάνω μας ανθρώπους και υποχρεώσεις που μας
βαραίνουν. Βάζουμε τον εαυτό μας πάνω από τους άλλους , θεωρούμαστε
ανώτεροι. Αλαζονεία ; Εγωισμός; Άγχος για την πρωτιά και την ανάδειξη;
Προσωπικότητες χτισμένες σε αποφθέγματα άλλων, σε αρεστά γνωστά
κομμάτια μουσικής , σε ‘’ like’’ φίλων , σε αριθμούς . Πολύτιμοι
άνθρωποι .
______
Μαρία Ξυπολοπούλου
