Σκέψεις με τη λήξη του σεμιναρίου....

Αγαπητές μου και αγαπητέ Γιώργο!

Φτάνοντας στο τέλος των συναντήσεών μας κάνω έναν πρώτο απολογισμό:

Περάσαμε μαζί έξι, πιστεύω, παραγωγικούς μήνες μέσα σε τόσες αντίξοες συνθήκες- από οικονομικές έως καιρικές.....δημιουργήσαμε όμως χάρις σε εσάς όλους μία δεμένη ομάδα "κοινότητα μάθησης"με έντονο προβληματισμό και παιδαγωγικές ανησυχίες.... Απο τον "κριτικό στοχασμό" και τις "καθυστερήσεις" της Βίκυς στο ..."πώς με λένε" της Σοφίας Ν. , περιπλανηθήκαμε στην Πόλη με τη Σοφία Ζ. που εκτός των άλλων πετυχημένων, έκανε και τις πιο πολλές αναρτήσεις στο blog μας!....είδαμε την ψηφιακή τάξη της Ειρήνης και την "αδελφοποίησή της", γευθήκαμε τα γλυκά της Αγγελικής που μας εφοδίαζε πάντα μαζί με τις σκέψεις και τους προβληματισμούς της, αγωνιούσαμε για τις αιώνιες "φοιτήτριές" μας τη Χαρινέλα και την Άσπα και την πρόοδό τους...η Ελευθερία είχε ωραίες ιδέες για τα μαθήματα στο Λύκειο και η Νίκη- μέσα στο άγχος, πάντα - ωραίες ιδέες για τις γιορτές.... Τελευταίους άφησα : τη Γεωργία - τη μόνη βαμμένη ξανθιά- με τις απορίες: γιατί εμένα δεν μου ανοίγει; δείξε το Γιώργο....και ο Γιώργος να συνεχίζει ακάθεκτος τεχνολογικά, υπομένοντας ακόμα 12 γυναίκες συναδέλφους, και να δοκιμάζει πρώτος τις νέες τεχνολογικές εφαρμογές....για τη Χάρη τι να πώ; την ξέρω τόσα χρόνια που δεν θα είμαι αντικειμενική!

Αγαπητοί μου, πιστεύω ότι το τέλος αυτών των συναντήσεών μας δεν θα είναι οριστικό: έχουμε ανοίξει μεταξύ μας σημαντικούς δίαυλους επικοινωνίας που απο τη μεριά μου υπόσχομαι πως θα τους διατηρώ ανοιχτούς.....Ελπίζω να συναντιόμαστε πού και πού και δια ζώσης!  όχι για τίποτε άλλο.... γιατί έχουμε πάθει εξάρτηση ....